"Przeczytałam ostatnio pewną książkę, która w pewien dość 'infantylny' sposób pozwoliła mi zrozumieć świat, dostrzec go z innej perspektywy. My ludzie jesteśmy dość nietypową jednostką, która mimo wielu cech których oczekujemy od życia, które zdobywamy każdego dnia, nie dostrzegamy tego czego tak naprawdę potrzebujemy, bez czego tak naprawdę nie umiemy żyć... Może to zbyt proste, ale nie umiemy żyć "bez miłości". Z czasem miłość rodzicielska, nie wystarcza, potrzebujemy żyć obok kogoś, dla kogo "wewnętrzne światło" jest nadzieją na lepsze jutro. Błądzimy, oszukujemy siebie, myśląc że takie coś nie istnieje, albo nie jest nam zwyczajnie pisane... Też byłam tego zdania, gdyby pewnego dnia nie pojawił się w moim życiu ktoś, kto spowodował, że moje życie odwróciło się o 180 stopni. Tylko niestety, życie nie jest bajką... Do miłości trzeba umieć dorosnąć, znaleźć punkt, który będzie priorytetem wiódł nas w te dobre i złe dni. Gdy nawet taniec z "tą osobą", będzie emanował namiętnością, i każdy uśmiech tej osoby będzie, dla Ciebie oznaczał coś więcej... Usiądź i zastanów się. Może czasami warto walczyć o to uczucie? Może właśnie za kilka lat, usiądę z tą osobą przy kominku, pijąc wino i patrząc mu prosto w oczy, powiem "A jednak warto było czekać na Ciebie całe życie" i z iskierkami w oczach, zrozumiemy, że wszystko ma swój cel i mimo krętych ścieżek, którymi chodzimy ta prosta droga miała najważniejsze znaczenie."
-Sylwia Wyszkowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz